Βιογραφία της Μητέρας Τερέζας

Μητέρα Τερέζα, 1910-1997 (Mother Tereza)


«Θα έπρεπε να λέμε λιγότερα λόγια. Ένα κήρυγμα δεν είναι σημείο συνάντησης. Τι να κάνουμε λοιπόν; Ας πάρουμε μια σκούπα και ας καθαρίσουμε το σπίτι κάποιου. Αυτό λέει πολλά»

Το 1910 γεννήθηκε στα Σκόπια, στην Αλβανία, και το 1928 εισέρχεται στο Τάγμα των αδερφών Λορέττο στην Ιρλανδία.
- 1929-48 Διδάσκει γεωγραφία στο Λύκειο ST.MARYS στην Καλκούτα και το 1948 ζητάει από την καθολική εκκλησία να ζήσει έξω από το σχολείο και να υπηρετήσει τους «φτωχότερους των φτωχών»στους δρόμους της Καλκούτας.

- 1950 Ιδρύει το τάγμα των Αδελφών του Ελέους στην Καλκούτα και μέχρι το 1960 έχει ανοίξει25 Οίκους στην Ινδία και συνεχίζει σε 100 χώρες του κόσμου.

- Το 1971 κερδίζει το βραβείο Ειρήνης του Πάπα Ιωάννη ΧΧΙΙΙ και το 1979 κερδίζει το Νόμπελ Ειρήνης. Οι οίκοι της φροντίζουν ετοιμοθάνατους, ναρκομανείς, πόρνες, κακοποιημένες γυναίκες, ορφανά παιδιά, ασθενείς από ΑΙDS. 
- Πεθαίνει 5-9-1997 από ανακοπή καρδιάς στην Ινδία.

Το ερώτημα είναι αν μέσα στην εποχή της πολυπλοκότητας και της σύγχυσης έχει να πει κάτι σε κείνους που αναζητούν έναν καλύτερο τρόπο ζωής στον 21 αιώνα. Από όσα είπε και έκανε θα μπορούσαμε να μάθουμε περισσότερα για το πώς να συνδεθούμε με τους ανθρώπους γύρω μας;

Ας δούμε τη δύναμη της Μητέρας Τερέζας σαν ένα σύμβολο έμπρακτης αγάπης, μέσα από τα λόγια και τα έργα της: «Είναι ένα πολύ όμορφο μονοπάτι. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε, είναι να προσευχόμαστε και να αρχίσουμε να αγαπάμε περισσότερο». Αν κοιτάξουμε πίσω από τη δημόσια εικόνα, βλέπουμε ότι η πίστη και η καθαρότητα του σκοπού της μας δίνουν έντονα μαθήματα για τον τρόπο αγάπης, υπηρεσίας και σεβασμού των συνανθρώπων μας, ειδικά εκείνων που είναι φτωχοί και στερημένοι. Η Μητέρα Τερέζα κάνει πράξη τα λόγια της, σε μία από τις μεγαλύτερες, φτωχότερες και πιο μολυσμένες πόλεις της Ασίας.

Το 1946 δέχτηκε το «κάλεσμα» του Θεού να υπηρετήσει τους φτωχότερους των φτωχών και να βοηθήσει έναν άρρωστο και ετοιμοθάνατο που βρήκε στους δρόμους της Καλκούτας. Μεταφέρει την Ιεραποστολική υπηρεσία της από εκείνη της δασκάλας σε υπηρέτριας, ακολουθώντας την πίστη και το όραμά της. Θεωρείται συνδυασμός προσγειωμένης ύπαρξης και υπερβατικής ψυχής. «Η αγιότητα είναι για τον καθένα, είναι ένα απλό καθήκον για όλους». Η ιδέα που εκτιμάται όλο και περισσότερο στη σύγχρονη ζωή είναι η ισορροπία. Το πνευματικό μονοπάτι της μας δείχνει πόσο σημαντικό είναι να ισορροπήσουμε τη ζωή με προσευχή και πρακτική δράσης. Αυτή η ισορροπία ανάμεσα στην επίγνωση των μικρών λεπτομερειών στο εδώ και στο τώρα και σε μία μεγαλύτερη, πιο αιώνια θεώρηση, της επιτρέπει να είναι προσιτή, δυνατή, προσγειωμένη αλλά και ενατενιστική και προσευχόμενη.

Αναφερόμενη στον εαυτό της είπε: «Η καταγωγή μου είναι Αλβανική. Η υπηκοότητα μου Ινδική. Είμαι καθολική μοναχή. Όσο για την αποστολή μου ανήκω σε ολόκληρο τον κόσμο». «Έργο μας είναι να ενθαρρύνουμε Χριστιανούς και μη, να κάνουν έργα αγάπης. Και κάθε έργο αγάπης που γίνεται ολόκαρδα, οδηγεί πάντα τους ανθρώπους πιο κοντά στο Θεό».

Οι Αδελφές του Ελέους υπηρετούν κατά μεγάλο μέρος μη χριστιανικές κοινότητες και δεν αναγκάζουν όσους βοηθούν να ασπαστούν τον Καθολικισμό. Τα μέλη του τάγματος παίρνουν όρκο αγνότητας, πενίας, υπακοής και υπηρεσίας στους φτωχότερους των φτωχών. «Είναι αναγκαίο να κάνουμε μικρά πράγματα με μεγάλη αγάπη. Είναι απλό, αλλά όχι εύκολο». «Πεινάμε περισσότερο από έλλειψη αγάπης και εκτίμησης σε αυτό τον κόσμο, παρά από έλλειψη τροφής. Η αγάπη καρπίζει όλες τις εποχές και ο καρπός της είναι προσιτός σε όλους. Αν θέλουμε να ακουστεί ένα μήνυμα αγάπης, πρέπει να βρούμε τρόπο να το στείλουμε. Η λάμπα θα παραμένει αναμμένη και θα φωτίζει, όσο εμείς θα φροντίζουμε να μη σωθεί το λάδι».

Ο ορισμός της πενίας είναι πλατύς, σύμφωνα με τα λόγια της Μητέρας Τερέζας «Ο πεινασμένος και μοναχικός όχι μόνο για τροφή, αλλά και για το Λόγο το Θεού. Ο διψασμένος και αδαής, όχι μόνο για νερό, αλλά για γνώση, γαλήνη, αλήθεια, δικαιοσύνη και αγάπη. Ο γυμνός και δίχως αγάπη, όχι μόνο από ρούχα, αλλά και από ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ο ανεπιθύμητος, το αγέννητο παιδί, τα θύματα του ρατσισμού. Ο άστεγος και εγκαταλελειμμένος όχι μόνο από ένα καταφύγιο φτιαγμένο από τούβλα, αλλά και από μία καρδιά που κατανοεί, σκεπάζει, αγαπάει. Ο άρρωστος, ο ετοιμοθάνατος, οι άποροι και αιχμάλωτοι, όχι μόνο στο σώμα, αλλά και στο νου και στο πνεύμα. Όλοι εκείνοι που έχουν χάσει κάθε ελπίδα και πίστη στη ζωή, οι αλκοολικοί και οι ναρκομανείς και όλοι εκείνοι που έχασαν το Θεό (για αυτούς υπήρχε και υπάρχει ο Θεός) και οι οποίοι έχουν χάσει κάθε ελπίδα στη δύναμη και Πνεύματος».

Για να υπηρετήσουμε τους φτωχούς είναι αναγκαίο ένα χάσιμο του Εγώ
. «Πώς μπορείς να γνωρίσεις αληθινά τους φτωχούς, αν δε ζεις όπως αυτοί; Αν παραπονεθούν για την τροφή, μπορούμε να τους απαντήσουμε ότι και εμείς τρώμε την ίδια. Όσα περισσότερα έχουμε, τόσα λιγότερα μπορούμε να δώσουμε. Η πενία είναι ένα θαυμάσιο δώρο, γιατί μας χαρίζει ελευθερία, σημαίνει ότι έχουμε λιγότερα εμπόδια προς το Θεό». «Χωρίς το δικό μας πόνο το έργο μας θα ήταν απλώς κοινωνικό». Η αποδοχή του πόνου, όχι με θυσιαστικό τρόπο, αλλά με χαρούμενο πνεύμα και ευδιαθεσία είναι αυτή που φέρνει χαρά στο έργο των μελών του τάγματος». Μας καλεί να βιώσουμε την ευτυχία και τη χαρά που προέρχεται από την προσφορά και την αποδοχή, ζώντας και συμμετέχοντας με δράση.

Το μονοπάτι της αποτελείται από έξι βασικά βήματα: σιωπή, προσευχή, πίστη, αγάπη, υπηρεσία και γαλήνη. Η εξοικείωση με ένα από αυτά θα οδηγήσει κατά φυσικό τρόπο στο άλλο. Αν αφεθεί κάποιος στη φυσική αυτή διαδικασία, αναπόφευκτα και η ζωή κυλάει πιο ομαλά, πιο χαρούμενα και πιο γαλήνια.

* Καρπός της σιωπής είναι η προσευχή
* Καρπός της προσευχής είναι η πίστη
* Καρπός της πίστης είναι η αγάπη
* Καρπός της αγάπης είναι η υπηρεσία
* Καρπός της υπηρεσίας είναι η γαλήνη.

Καρπός της σιωπής είναι η προσευχήΌλοι πρέπει να βρίσκουμε χρόνο να μένουμε σιωπηλοί και να διαλογιζόμαστε. Να ακούμε το Θεό. Η προσευχή θρέφει τη ψυχή και μας χαρίζει αγνή και καθαρή καρδιά. Κάθε βράδυ πριν πέσουμε για ύπνο πρέπει να εξετάζετε τη συνείδησή σας. Συγχωρείτε όσους σας έβλαψαν, όπως σας έχουν συγχωρέσει.

Καρπός της προσευχής είναι η πίστηΟ Θεός υπάρχει παντού και στο καθετί. Υπάρχουν τότες πολλές Θρησκείες και η κάθε μία έχει διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης του Θεού. Όλοι είμαστε ικανοί για το καλό και το κακό. Δε γεννιόμαστε κακοί: Ο καθένας έχει κάτι καλό μέσα του. Μερικοί το κρύβουν, άλλοι το παραμελούν, αλλά αυτό υπάρχει.

Το να γνωρίσετε τον εαυτό σας και να πιστέψετε στον εαυτό σας, σημαίνει ότι μπορείτε να γνωρίσετε και να πιστέψετε στο Θεό. Το χθες έχει περάσει και το αύριο δεν έχει έρθει ακόμη, επομένως πρέπει να ζούμε την κάθε μέρα σαν να ήταν η τελευταία μας, ώστε όταν μας καλέσει ο Θεός, να είμαστε έτοιμοι και προετοιμασμένοι να πεθάνουμε με καθαρή την καρδιά.

Καρπός της πίστης είναι η ΑγάπηΥπάρχει δίψα για αγάπη, όπως υπάρχει δίψα για το Θεό. Η μεγαλύτερη ασθένεια στη Δύση δεν είναι η φυματίωση ή η λέπρα, είναι η μοναξιά, η έλλειψη αγάπης, φροντίδας και πνευματικότητας. Μπορούμε να θεραπεύσουμε τις σημαντικές ασθένειες με φάρμακα, αλλά η θεραπεία για τη μοναξιά, την απελπισία και την απογοήτευση είναι η αγάπη. Η αγάπη πρέπει να αρχίζει με ένα άτομο, να έρθετε σε επαφή μαζί του, να το πλησιάσετε. Μη δίνετε απλώς χρήματα, αλλά αντίθετα δώστε τους το χέρι. Η αγάπη πρέπει να μπαίνει σε πράξη, χωρίς προσδοκίες. Το σημαντικό δεν είναι τι κάνετε αλλά πόση αγάπη βάζετε σ� αυτό που κάνετε και μοιράζεστε με άλλους. Θα πρέπει να δίνετε κάτι που θα έχει ένα κόστος για σας, δίνετε εκείνο χωρίς το οποίο δεν μπορείτε να ζήσετε, κάτι που αληθινά σας αρέσει. Αυτό είναι έμπρακτη αγάπη. Πρέπει να δεχόμαστε τον πόνο με χαρά, και να δίνουμε με χαμόγελο. Τα έργα της αγάπης είναι έργα χαράς.

Καρπός της Αγάπης είναι η ΥπηρεσίαΗ έμπρακτη αγάπη είναι υπηρεσία. Να δίνετε χωρίς όρους ό,τι χρειάζεται ένα άτομο σε μία στιγμή. Το σημαντικό είναι να κάνετε κάτι (οσοδήποτε μικρό) και να δείξετε με τις πράξεις σας ότι ενδιαφέρεστε, με το να αφιερώνετε το χρόνο σας. Να κάνετε κάτι υλικό ή προσφορά πνευματικής υποστήριξης.

Καρπός της Υπηρεσίας είναι η ΓαλήνηΌταν μοιράζεστε την αγάπη με τους άλλους, θα παρατηρείτε τη γαλήνη που έρχεται σε σας και σ� αυτούς. Όταν υπάρχει γαλήνη, υπάρχει Θεός, που με αυτό τον τρόπο αγγίζει τη ζωή μας και δείχνει την αγάπη του για μας. Έχουμε δικαίωμα να είμαστε ευτυχισμένοι και γαλήνιοι. Το να είμαστε ευτυχισμένοι αυτή τη στιγμή, αυτό αρκεί. Μία στιγμή είναι το μόνο που χρειαζόμαστε, όχι περισσότερο. Δε χρειάζονται πολλά, αρκεί ακόμη και το να χαρίσετε ένα χαμόγελο. Ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος, αν ο καθένας χαμογελούσε περισσότερο. Να είστε ευχάριστοι, να είστε χαρούμενοι που ο Θεός σας αγαπάει.
Ο  Θεός να σας Εύλογεί...